„Wyrazy podziwu należą się polskim wykonawcom. Poczucie humoru i błyskotliwość, niespodziane improwizacje, mimika, pantomima, doskonałe wcielanie się w postaci, imponujący talent w zbliżaniu do siebie publiczności – to źródła bezsprzecznego sukcesu. Ponadto burzliwe owacje podczas i w finale koncertu świadczą najlepiej ten najświetniejszy dowcip i kunszt z czasów międzywojennego dwudziestolecia doskonale wytrzymuje próbę czasu i – miejmy nadzieję – dzięki organizatorowi przedsięwzięcia WK Ambasady RP w Kijowie nieraz jeszcze do nas zawita i rozweseli rozochoconych słuchaczy stolicy.” – Stanisław Panteluk (Dziennik Kijowski).

„Młodzi artyści nie tylko śpiewali, oni każdy utwór interpretowali celnie, dopracowanymi do perfekcji sugestywnymi scenami pantomimicznymi. Z ogromną energią i brawurą wykonywali owe figury sceniczne, owe mimiczne skecze, które poszerzały treść muzyczną i literacką utworów. Wszystko w konwencji kabaretowego żartu, farsy, wciągającej w tę zabawę uradowaną publiczność. (…) Opatrzone muzycznie utwory m.in. Hemara, Jurandota, Własta, Tuwima wciąż radują refleksyjnie i zachwycają, zwłaszcza w takim mistrzowskim przekazie, jaki mogliśmy obserwować w Masce. Ba, rzekłbym, że owe aranżacje współcześnie przedstawione przez ową trójkę aktorów budziły nawet większy podziw dla wymyślnych artystycznie figur scenicznych niż oryginalne prawykonania zarejestrowane na przedwojennych filmach.” – Ryszard Zatorski (Nasz Dom Rzeszów).

“Grupa RETROspekcja z całego bogactwa tamtego świata złapała tylko garść utworów, ale wystarczająco wiele, by oddać klimat i styl lat dwudziestych, trzydziestych. (…) Muzyczne talenty Dagny, rzeszowska publiczność zna już dobrze ze sceny Teatru Siemaszkowej i jak zwykle na jej umiejętnościach interpretacji aktorskiej piosenki, nie zawiodła się. Największe salwy śmiechu, być może za sprawą tekstów o pięknym Zygmusiu, czy żonkosiu, wspominającym uroki kawalerskiego życia, wzbudziły popisy Adriana Gawlika – człowieka o niezłym głosie i znakomitych talentach kabaretowych. To między innymi za jego sprawą publiczność opuszczała widownię bardzo ukontentowana, jak powiedziałyby nasze przedwojenne babki.” – Alina Bosak (portal Biznes i Styl).